My bookmark

Βιβλία. Άνθρωποι. Σκέψεις.

Όταν όλα έχουν ειπωθεί

Το πρώτο μυθιστόρημα της Anne Griffin είναι ένα λεύκωμα για τις ουλές των ανθρώπων μα και ένας ύμνος στην αγάπη.

Ο Μόρις Χάνιγκαν, κάθεται στο μπαρ ενός καθόλου τυχαίου ξενοδοχείου. Είναι 84 και έτοιμος για έναν γενναίο και ειλικρινή απολογισμό ζωής, ακριβώς 2 χρόνια μετά το θάνατο της γυναίκας του.

Το βράδυ του έχει οργανωθεί καλά. Θα κάνει 5 προπόσεις και θα μιλήσει στον γιο του όπως ποτέ ξανά. Θα του πει με τη σκέψη, όλα εκείνα που έκρυβε και ένιωθε από μικρός μέχρι εκείνη τη στιγμή. Κι εμείς, θα τα διαβάσουμε στο “Όλα όσα έχουν ειπωθεί”.

Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα της Anne Griffin, το οποίο ζωντανεύει στις σελίδες τη ζωή ενός ανθρώπου. Τις χαρές και τους μεγάλους πόνους. Τα μίση και τις αγάπες.

Το βιβλίο, φέρνει αβίαστα στην επιφάνεια υπαρξιακές αναζητήσεις και αρκετούς κόμπους στο λαιμό. Πόσα από αυτά που κάνουμε επηρεάζουν τραγικά τις ζωές των γύρω μας; Εκδίκηση ή συγχώρεση; Αγάπη ή μίσος; Υπομονή ή παραίτηση; Οι απαντήσεις δεν είναι πρόδηλες. Ωστόσο, είναι εκεί…

Ένα βαθιά ανθρώπινο και συγκινητικό βιβλίο, γραμμένο έξυπνα και με ευαισθησία. Ένα λεύκωμα για τις ουλές των ανθρώπων μα και ένας ύμνος στην αγάπη. Και μιας και είπα αγάπη, μοιράζομαι ένα απόσπασμα που την αφορά:

Κανένας, κανένας δε γνωρίζει πραγματικά την απώλεια, μέχρι να χάσει κάποιον που αγαπάει. Με αυτό το είδος της βαθιάς αγάπης, που γραπώνεται γερά από τα κόκαλά σου και σκάβει και χώνεται ακριβώς κάτω από τα νύχια σου και είναι τόσο δύσκολο να την απομακρύνεις όσο το χώμα που στερεοποιήθηκε με τα χρόνια. Και όταν χαθεί… είναι σαν να την έγδαραν από πάνω σου. Μένεις χωρίς δέρμα, εκτεθειμένος, και στάζεις αίμα σε ολόκληρο το καλό χαλί. Μισός άνθρωπος, μισός νεκρός, ήδη με το ένα πόδι στον τάφο.

Bookmarks


Το διάβασα μέσα σε: Τρεις μέρες.

Το προτείνω: Αν πιστεύεις ότι ένας γεράκος έχει να σε διδάξει πράγματα. Αν θέλεις να διαβάσεις ένα βιβλίο που σου δίνει πράγματα σε όλη την πορεία και όχι μόνο στην αυλαία.

Δεν το προτείνω: Αν ψάχνεις ένα page turner ή κάτι που δε θα πατήσει τα υπαρξιακά σου κουμπιά.

Highlights: Η διήγηση δεν έχει ένα μόνο εντυπωσιακό σημείο που μπορώ να ξεχωρίσω. Είναι γεμάτη μικρές εκπλήξεις και ιστορίες με αντίστοιχη δυναμική.

Αρνητικό: Τα ονόματα. Ιρλανδικά, έβαλαν δύσκολα στη μνήμη μου.

Απάντηση

Πλοήγηση