Οι εντυπώσεις μου από την πρώτη απόπειρα που έκανα να ακούσω και όχι να διαβάσω ένα βιβλίο.
Πάνε περίπου 2 χρόνια που τα audiobooks μου έχουν τραβήξει την προσοχή. Έχω διαβάσει ότι είναι δημοφιλή στο εξωτερικό, έχω αναρωτηθεί γιατί ελληνικούς τίτλους έχουμε ελάχιστους, έχω γράψει ειδήσεις για audiobooks, αλλά μόλις σήμερα μπορώ να γράψω ότι πλέον έχω ακούσει ένα.
Το πρώτο μου audiobook λοιπόν! Είχε διάρκεια 5 ώρες, ήταν στα αγγλικά και δεν ήταν κάποιο μυθιστόρημα αλλά το «The Subtle Art of not Giving a F*ck» που νομίζω εμπίπτει στην κατηγορία Ευ ζην. Δε θα σχολιάσω εδώ το περιεχόμενο του βιβλίου (θα το κάνω σε άλλο post φυσικά) αλλά την εμπειρία της ηχητικής ανάγνωσης.
Τα πλην
Η εμπειρία του ηχητικού βιβλίου είχε τα προφανή μειονεκτήματα. Το πρώτο είναι ότι δε μπορείς να «κολλήσεις» σε μια σελίδα, διαβάζοντας ξανά και ξανά την παράγραφο που σου έκανε κλικ ή που δεν κατάλαβες τόσο καλά. Φυσικά και μπορείς να κάνεις πίσω αλλά εγώ τουλάχιστον το απέφευγα, γιατί με αποσυντόνιζε αρκετά.
Το δεύτερο αρνητικό είναι ότι προφανώς «λείπει» το βιβλίο σαν αίσθηση, κάποιες στιγμές. Μιας αυτό που άκουγα μου άρεσε, θα ήθελα πάρα πολύ να βγάλω φωτογραφία και να τη μοιραστώ ή να τσακίσω κάποιες σελίδες (θυμίζω, είμαι από αυτές).
Το τρίτο αρνητικό, είναι ότι οι οπτικοί τύποι ειδικά θα ξεχάσουν γρήγορα αρκετές πληροφορίες τελειώνοντας την ανάγνωση ενός ηχητικού βιβλίου.
Τέλος, το τελευταίο μείον που εντόπισα ήταν ότι πρέπει να έχεις… μπαταρία. Αν είσαι σαν εμένα που το «έχεις φορτιστή» είναι στο top 5 των ερωτήσεων σου όταν είσαι εκτός σπιτιού πάνω από 5 ώρες, ξέρω ότι καταλαβαίνεις γιατί το αναφέρω.
Τα συν
Αρχικά, βρήκα φανταστικό το ότι μπορούσα να ακούσω το audiobook μου όταν οδηγούσα, όταν έκανα κάποια δουλειά, στη θάλασσα ή όταν με έπιασε πονοκέφαλος και δεν ήθελα φως, ούτε οθόνη. Είχα κλειστά τα μάτια, κι όμως γύριζα σελίδες! Το βρήκα εκπληκτικό.
Επίσης, με νανούρισε εξαιρετικά – ναι το αναφέρω στα συν. Χαλάρωνα τόσο που κάποια στιγμή απλά με έπαιρνε ο ύπνος. Πιστεύω ότι αποτελεί εξαιρετική εναλλακτική για όσους «θέλουν κάτι να βλέπουν» για να κοιμηθούν το βράδυ.
Ένα ακόμα θετικό είναι ότι μπορείς να ακούς και να googlάρεις παράλληλα. Όταν πχ αναφέρεται κάποιο όνομα, μπορείς να ψάχνεις επιτόπου αν δε ξέρεις περί τίνος πρόκειται. Ή όταν ακούς κάτι για μια περιοχή, την βλέπεις αμέσως.
Τέλος, στα συν είναι ότι μπορείς να το κουβαλάς μαζί σου παντού, χωρίς να σε πιάνει η μέση σου ή το υπέρβαρο στο αεροδρόμιο. Audiobooks στο κινητό και έξω από την πόρτα.
Και τελικά;
Σε γενικές γραμμές, αυτό που κατάλαβα είναι ότι τα audiobooks είναι μια τελείως διαφορετική εμπειρία ανάγνωσης αλλά εξίσου δυνατή. Προσωπικά δηλώνω ενθουσιασμένη και ελπίζω ότι σύντομα θα δημιουργήσω και μια σειρά θεμάτων για την ηχητική ανάγνωση στο blog! Εσύ έχεις διαβάσει audiobook κι αν ναι ποιες ήταν οι εντυπώσεις σου;
