Η Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ μεταμορφώνει μονολόγους σε διαλόγους.
ΕΓΩ Μα πάλι για τη ζωή μου μιλάς. Η ζωή ρέει και με την αέναη ροή της κουβαλάει και το καλό και το κακό. Δουλειά σου εσένα είναι να χαρείς το καλό και ν’ αντέξεις το κακό.
ΚΙ ΕΓΩ Ενώ εσύ τώρα… τι;
ΕΓΩ Δύσκολο να το περιγράψω. Είναι σαν να είσαι έξω και ν’ αρχίσει να βρέχει. Βρέχει παντού. Στέγη πουθενά. Τι κάνεις τότε;
ΚΙ ΕΓΩ Μα εσύ δεν έλεγες πώς ό,τι φέρει η ζωή αυτός είναι ο θησαυρός μας;
EΓΩ Αυτό δεν αλλάζει, μόνο που τελευταία αυτός ο θησαυρός είναι τυλιγμένος μ’ ένα άχρωμο ρούχο που σκεπάζει και καταργεί όλες τις αποχρώσεις στις στιγμές της ζωής μου, στιγμές θλίψης, στιγμές χαράς.
ΚΙ ΕΓΩ Πώς αισθάνεσαι δηλαδή;
ΕΓΩ Παράξενα
Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Εκδόσεις Καστανιώτη, Σελ. 35
Λίγα λόγια: Το βιβλίο “Της μοναξιάς διπρόσωποι μονόλογοι” δημοσιεύτηκε το 2016 και παρουσιάζει μονολόγους σε μορφή διαλόγων, για τη ζωή, τον πόνο, την υποκρισία, τον χρόνο, την ποίηση.
