Ένα ενδιαφέρον αστυνομικ΄ο μυθιστόρημα της Χίλντας Παπαδημητρίου, με φόντο την Αθήνα.
Ο Χάρης Νικολόπουλος είναι πρώην επικεφαλής του Τμήματος Εγκλημάτων κατά της ζωής, στη ΓΑΔΑ. Τα άφησε όλα για να πάει στη Ναύπακτο. Όμως, η ασθένεια της μητέρας του τον φέρνει ξανά στην Αθήνα και μια δολοφονία τον επαναφέρει στη γνώριμη Αστυνομική Διεύθυνση.
Ο Χάρης Νικολόπουλος “βουτάει” στον υπόκοσμο για να βρει λύση στο μυστήριο. Γνωρίζει τον κόσμο των αστέγων, των εξαρτημένων αλλά και των κοριτσιών που αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμα.
Το βιβλίο είναι η 4η περιπέτεια του Χάρη Νικολόπουλου, αλλά διαβάζεται με μεγάλη άνεση αυτόνομα. Οι πρώτες σελίδες κυλούν πιο αργά αλλά οι επόμενες απλά δεν αφήνουν τον αναγνώστη να πάρει ανάσα.
Πολύ ωραία γραμμένο, σε τριγυρίζει στα στενά της Αθήνας που προσπερνάς τρέχοντας με ένα σφίξιμο στην καρδιά. Ευαισθητοποιεί για το θέμα του trafficking, φωτίζει την πλευρά της πόλης που ξέρουμε όλοι ότι υπάρχει στο σκοτάδι.
Bookmarks
Το προτείνω: αν ψάχνεις ένα ενδιαφέρον αστυνομικό μυθιστόρημα με φόντο την Αθήνα.
Highlights: Η σκηνή που αναφέρεται στην αρχή και στο τέλος του βιβλίου. Ο Χάρης Νικολόπουλος φοράει χειροπέδες. Έχει γίνει φόνος.
Αρνητικό: Κάπου έχασα την Αιμιλία και τη σκέφτηκα η αλήθεια είναι. Μπορεί να με συνεπήρε η βασική ιστορία και να μην έδωσα σημασία, μπορεί και όχι. Επίσης, ίσως όποιος δεν έχει διαβάσει τις άλλες 3 ιστορίες του Χ. Νικοπόυλου χάνει λίγο γιατί γνωρίζει τον αστυνόμο σε αυτό το βιβλίο και δεν έχει ήδη κάποιο “δέσιμο”.
