Το πρώτο μυθιστόρημα του Ιταλού διηγηματογράφου Luca Ricci “Το Φθινόπωρο”, ακροβατεί μεταξύ λογικής και παράνοιας.
Μπορείς να ερωτευτείς μια φωτογραφία; Είναι πιθανό να απατήσεις τη σύζυγό σου με ένα φάντασμα; Γίνεται η ανία σε ένα γάμο να σε οδηγήσει στην παράνοια;
Σε όλα τα παραπάνω απαντάει θετικά ο Ιταλός διηγηματογράφος Luca Ricci, μέσα από το πρώτο του μυθιστόρημα “Το Φθινόπωρο” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση Δήμητρας Δότση. Με φόντο τη Ρώμη και την εποχή που πέφτουν τα φύλλα, ο Ricci ζουμάρει στη ζωή ενός άντρα που γυρνώντας από τις διακοπές, ψάχνει τρόπο να απολαύσει το Φθινόπωρο μα και τη ζωή του.
Είναι ένας συγγραφέας που δε γράφει πια. Είναι ένας σύζυγος που δεν είναι σωστός σύζυγος πια. Είναι ένας άνθρωπος που δε ζει μόνο στον κόσμο τον ζωντανών πια.
Ο Ricci, μέσα από 284 σελίδες, ξεδιπλώνει την παράνοια του έρωτα στο χαρτί μα και την επιρροή που μπορεί να έχει η φθορά μια σχέσης και η πάροδος του χρόνου, στην ανθρώπινη ψυχή. Προβληματίζει για τα δυσδιάκριτα όρια λογικής-συναισθήματος αλλά και για τον τρόπο που προσπαθεί ο άνθρωπος να κλείσει τις πληγές του.
“Ο ανθρώπινος νους είναι ικανός για τα πάντα”.
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, ένιωσα ότι για λίγο μπορούσα να μπω στο μυαλό ενός (περίεργου) μεσήλικα άντρα και να δω με τα μάτια του έναν πολυετή γάμο. Ήταν ένα αχαρτογράφητο τοπίο για εμένα, αρκετά ενδιαφέρον. Σίγουρα μελαγχολικό, όπως το Φθινόπωρο, μα ευχάριστο σαν αναγνωστική εμπειρία.
Bookmarks
Το διάβασα μέσα σε: 1 εβδομάδα. Το βρήκα τέλειο για σπαστό διάβασμα, γιατί έχει λίγους βασικούς χαρακτήρες και τόσο χαρακτηριστική υπόθεση που δε δυσκολεύεσαι να την ανακαλέσεις.
Το προτείνω: αν θέλεις να διαβάσεις κάτι για τον έρωτα, την κρίση μέσης ηλικίας, τον γάμο, την απιστία. Επίσης, αν έχεις πάει ή έχεις ζήσει στη Ρώμη, νομίζω ότι θα το εκτιμήσεις λιγάκι παραπάνω.
Δεν το προτείνω: αν δε σε ενδιαφέρει να διαβάσεις μια περίεργη ερωτική ιστορία ή δε σε προβληματίζει ο γάμος, ο έρωτας και ο χρόνος.
Highlights: Όλος ο επίλογος ο οποίος κάνει και τον αναγνώστη να ακροβατήσει μεταξύ λογικής και παράνοιας. Είναι μια αποκάλυψη ή μια τρέλα;
Αρνητικό: Δε μπόρεσα να παρακολουθήσω τις περιγραφές της πόλης. Ναι μεν μπήκα στην ατμόσφαιρα αλλά σχεδόν προσπερνούσα αναφορές σε συγκεκριμένους δρόμους, γιατί δεν έχω πάει ποτέ στη Ρώμη.
