Διάβασα το πολυσυζητημένο βιβλίο της Celeste Ng και νιώθω… μόνη.
Το “Μικρές Φωτιές Παντού” της Celeste Ng, έφτασε στα χέρια μου λίγες μέρες αφού κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο – δηλαδή Νοέμβριο του 2018. Η σειρά του έφτασε πριν περίπου 10 μέρες. Αποφάσισα πως είχε έρθει η στιγμή να το ξεκινήσω.
Είχα όρεξη να διαβάσω αυτό το κοινωνικό μυθιστόρημα που ψηφίστηκε από χιλιάδες αναγνώστες ως το καλύτερο της χρονιάς (αναφέρομαι στη ψηφοφορία Goodreads 2017). Κι ομολογώ ότι οι προσδοκίες μου ήταν μεγάλες. Εκτός από τη συγκεκριμένη πρωτιά στο Goodreads, είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και από τους γύρω μου, που έτυχε να το διαβάσουν.
Η ιστορία ξεκινάει από μια φωτιά σε ένα σπίτι. Μια κόρη που λείπει και τη θεωρούν “τρελάρα”, μια παρέα παιδιών, στάχτες. Όλα αυτά σε μια περιοχή που γενικά όλα κυλούν ρολόι, όπως πρέπει, βάσει προγράμματος.
Η Ng ξεκινάει από το τέλος και διηγείται ανάποδα και περίπλοκα μια ιστορία που έχει να κάνει με τη διαφορά του φαίνεσθαι και του είναι, την εφηβεία, τη μητρότητα, τα λάθη του παρελθόντος, αλλά και την τέχνη. Φτιάχνει ένα βιβλίο που περνάει σημαντικά μηνύματα, δίνει τροφή για σκέψη – τι είναι σωστό, τι δεν είναι; Τι θα έκανα αν ήμουν σε αυτή τη θέση; Αλλά παράλληλα, κατά τη δική μου γνώμη που αποτελεί και εξαίρεση (hello, πάνω από 200.000 πολύ θετικές κριτικές βιβλιόφιλων!), δεν καταφέρνει να φτάσει το τέλειο.
Για εμένα, αυτό το βιβλίο κύλησε σχετικά αργά και αμήχανα. Χρειάστηκα πολλά βράδια για να φτάσω στην τελευταία 486η σελίδα. Αρχικά δυσκολεύτηκα με τα πολλά ονόματα. Όσο προχωρούσα εξοικειώθηκα, άρχισα να γνωρίζω τους χαρακτήρες και να παρατηρώ τις κινήσεις και τις σκέψεις τους. Δεν ήταν άσχημα, αλλά μπρος στα διθυραμβικά σχόλια που είχα διαβάσει, ένιωθα αμήχανα. Σαν κάτι να έχανα που οι άλλοι το βρήκαν.
Γι’ αυτό το βάζω στο ράφι μου και ίσως του δώσω ακόμα μια ευκαιρία, σε μια άλλη φάση ζωής. Πιστεύω ότι παίζει ρόλο.
Στο μεταξύ, θα περιμένω την πρεμιέρα της σειράς που βασίζεται στο βιβλίο. Δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα πότε θα γίνει, αλλά την έχει αναλάβει η Hulu με την εταιρεία της Reese Witherspoon – οπότε, μάλλον κάτι πολύ καλό έρχεται.
bookmarks
Το διάβασα μέσα σε: 10 μέρες
Το προτείνω: Σε μητέρες ή εφήβους, γιατί πιστεύω ότι οι χαρακτήρες του βιβλίου θα τους αγγίξουν πολύ.
Δεν το προτείνω: Αν ψάχνεις ένα γρήγορο βιβλίο, αν δε σου αρέσει η υπόθεση που διαβάζεις στο οπισθόφυλλο (δεν είναι αυτονόητο).
Highlights: Προσπαθώντας να θυμηθώ απ’ έξω, για κάποιο λόγο έχω κρατήσει την εικόνα της Περλ ξαπλωμένης στο γρασίδι να τη φωτογραφίζει η μαμά της, Μία (σελ. 33). Άλλη σκηνή είναι με την Μπίμπι, δεν αναφέρω παραπάνω γιατί θα είναι spoiler (σελ. 426-429).
Αρνητικό: Είναι τόσο δημοφιλές βιβλίο που μπορεί να σε αγχώσει αν δεν ενθουσιαστείς εξαρχής. Επίσης, εμένα με κουράζουν γενικά οι μεγάλες παρενθέσεις που χρησιμοποιούνται στην αφήγηση για να παρουσιαστούν πράγματα του παρελθόντος (κάποιος όρος θα υπάρχει γι’ αυτό, μου διαφεύγει). Το πέρα δώθε στο χρόνο δεν είναι το φόρτε μου.
