Κάπως έτσι θα βγεις κερδισμένος στις περίεργες μέρες…
Ήταν μια μέρα που δεν ήμουν στα καλύτερα μου. Ένα νέο είχε έρθει να μου χαλάσει τη ρουτίνα και να με ρίξει ψυχολογικά. Οι επιλογές μου ήταν δύο: ή θα έμενα κλεισμένη να κοιτάω το ταβάνι και να κλαίω τη μοίρα μου ή θα πήγαινα μια βόλτα, τουλάχιστον να ξεσκάσω. Επέλεξα το δεύτερο…
Λίγο περπάτημα και λίγος αέρας βοήθησαν, πράγματι. Μα περισσότερο βοήθησε εκείνο το βιβλιοπωλείο που βρέθηκε στο δρόμο που τυχαία είχα πάρει. “Ας μπω” είπα. Δεν ήθελα να πάρω τίποτα συγκεκριμένο – βασικά δεν είχα και πολλή όρεξη, απλά μπήκα να χαζέψω.
Λίγα λεπτά μετά, τίτλοι μού τραβούσαν το βλέμμα. Κάτι θα αγόραζα, αλλά τι; Ξεκίνησα να “παίζω ρουλέτα”. Γύρναγα γύρω γύρω, μέχρι να δω αυτό που θα μου κάνει “κλικ” και θα αγοράσω.
Έφτασα στο ταμείο με δύο βιβλία τα οποία δεν είχα καν ακουστά. Όταν γύρισα στο σπίτι, δεν κοίταγα το ταβάνι αλλά ξαναδιάβαζα το ένα οπισθόφυλλο που ήταν υπεραρκετό για να μου θυμίσει ότι δεν αξίζει να περνάνε οι μέρες με κατσουφιά. Σύντομα ολοκλήρωσα το ένα βιβλίο που ήταν συγκλονιστικό. Δε φανταζόμουν όμως ότι θα γινόταν κάτι παραπάνω από αυτό. Κι όμως, έγινε προφητικό… Μια ιστορία που τυχαία βρήκα σε ένα ράφι ενός βιβλιοπωλείου, λίγους μήνες μετά εμφανίστηκε παραλλαγμένη στη ζωή μου. Λες και με προετοίμασε για κάτι.
Γι’ αυτό, μην υποτιμάς τη ρουλέτα στα βιβλιοπωλεία. Καλές οι λίστες με αυτά που θα θέλαμε να διαβάσουμε, αλλά ίσως, κάποια στιγμή, το βιβλίο εκείνο που δεν είχες ξανακούσει ή που ποτέ δεν έβαλες στόχο να διαβάσεις, να έχει κάτι πολύ σημαντικό να σου πει. Να σου φέρει μια νίκη που δε φαντάζεσαι.
*Το δεύτερο βιβλίο δεν το διάβασα ακόμα, μόνο το ξεφύλλισα. Εσύ αν πετύχαινες το τζόκερ θα ασχολιόσουν με το ξυστό;
