Ένα ταξίδι στο Ισλάμ, στο Μαρόκο και στον ρατσισμό μέσα από ένα καθόλου παραμυθένιο παραμύθι.
Μια φορά κι έναν καιρό… Με αυτές τις 5 λέξεις, γνώριμες από τα παραμύθια, ο Tahar Ben Jelloun ξεκινά το “Γάμος για ευχαρίστηση” συστήνοντάς μας έναν σοφό αφηγητή στην πόλη Φεζ του Μαρόκου. Μαθαίνουμε λίγα πράγματα γι’ αυτόν και έπειτα, τον “ακούμε” να διηγείται μια ερωτική ιστορία στην οποία υπάρχει όμως μίσος και περιφρόνηση, κακία και σκληρότητα. “Είναι φυσικό. Έτσι είναι ο άνθρωπος” τονίζει ο αφηγητής και ξεκινάει…
Η ιστορία, έχει αφετηρία κάπου στο 1950 και κεντρικό ήρωα έναν εύπορο έμπορο, τον Αμίρ. Ο Αμίρ, είναι παντρεμένος με τέσσερα παιδιά αλλά ταξιδεύει συχνά και έτσι έχει την ευκαιρία να συνάψει “γάμο για ευχαρίστηση” όσο δεν είναι στο σπίτι και την οικογένειά του. Ένας τέτοιος γάμος, εξελίσσεται σε κάτι πιο σοβαρό όμως, και έτσι ο Αμίρ επιστρέφει σπίτι του στη Φεζ, μαζί με την Ναμπού, μια Φουλάνι.
Η γυναίκα του Αμίρ πολεμά τη Ναμπού. Προσπαθεί να την υποβαθμίσει λόγω του χρώματός της. Τελικά όμως, η Ναμπού κερδίζει τη θέση που δικαιούται, γίνεται και αυτή επίσημη γυναίκα του Αμίρ και γεννά δίδυμα αγόρια, ένα λευκό και ένα μαύρο. Οι ζωές αυτών των αγοριών κυλούν παράλληλα και διαφορετικά μέσα στα χρόνια. Ο ρατσισμός είναι εκεί και αφήνει τα σημάδια του…
Το βιβλίο κυλάει σχετικά αργά. Ταξιδεύει τον αναγνώστη της Δύσης σε άγνωστα μέρη και του συστήνει κουλτούρες που δεν είναι γνώριμες. Ξέρουμε ότι στο ισλάμ οι άντρες έχουν δικαίωμα να παντρευτούν μέχρι τέσσερις γυναίκες. Πώς είναι όμως κάτι τέτοιο στην πράξη; Υπάρχουν “όροι”; Η γυναίκα τι θέση έχει; Όλα αυτά βρίσκουν εύστοχες απαντήσεις στο “Γάμος για ευχαρίστηση” που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Gema.
Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Ben Jelloun είναι απλή, όπως αυτή που θα χρησιμοποιούσε ένας αφηγητής. Μοιράζεται ενδιαφέροντες στοχασμούς ενώ υπάρχει και το εξής αλλόκοτο: οι πιο μεγάλες ανατροπές και εξελίξεις εμφανίζονται σε μια αράδα. Δεν είναι κάτι σύνηθες αλλά έχει και αυτό τον συμβολισμό του.
Σε γενικές γραμμές, είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο. Με έμαθε λίγα παραπάνω πράγματα για το ισλάμ και με έκανε να ψάξω αλλά και να σκεφτώ.
bookmarks
Το διάβασα μέσα σε: περίπου 2 εβδομάδες.
Το προτείνω: Αν ενδιαφέρεσαι να ακούσεις μια ιστορία για το ισλάμ, το Μαρόκο, τον ρατσισμό.
Δεν το προτείνω: Αν είσαι σε περίοδο που ψάχνεις κάτι γρήγορο.
Highlights: Δε συγκράτησα κανένα και μου φάνηκε ότι ο συγγραφέας δεν είχε πρόθεση να δημιουργήσει κάποιο.
Αρνητικό: Χρειάζεσαι βοήθεια από το Google αν δε ξέρεις πολύ καλή ιστορία. Επίσης, κάποιες περίεργες σκέψεις του γιου του Αμίρ, Καρίμ, στο ταξίδι της επιστροφής. Δεν τις κατάλαβα.
Τσάκισα σελίδες: 75, 184, 196, όπου υπάρχουν σκέψεις για την κακία, τη δημοκρατία και τον ρατσισμό.
